Annemarie en Wim in América Latina

Vakantiegevoel in Banlung

Vakantiegevoel:

In Banlung, een klein bergstadje (dorp) in het noordoosten van Cambodja, hebben we de ideale logeerplek gevonden. We wonen nu zo'n drie dagen in een soort bamboe-bungalow op houten palen en een palmbladeren dak. De bungalow heeft een geweldige veranda (plus hangmat) met een prachtig uitzicht over het dal. Er zijn meerdere paalwoningen die op verschillende hoogte staan en te bereiken zijn via loopbruggen. Met andere woorden 'het echte vakantiegevoel'.Een beetje lezen op ons eigen terrasje, in de hangmat en dan weer eens wat ondernemen.

We hebben een paar dagen geleden een prachtige tocht door de jungle gemaakt op de rug van een olifant. De berijder was aanvankelijk nergens te bekennen, maar kwam na een half uurtje wachten aansjokken. De olifant werd van de ketting bevrijd en opgetuigd met een houten vlonder. De tocht leek meer op het uitlaten van de olifant dan op een geconditioneerd ritje. Het beest stopte bij elke bananenboom en bamboestruik die hij tegenkwam om rustig te eten. Na anderhalf uur hadden wij het helemaal gehad in dat houten vlondertje schuddend op z'n rug. We kwamen bij een waterval uit waar de olifant bovenlangs de rivier overstak. Dat was toch wel even spannend. Al eerder op de route was het dier namelijk een keertje uitgegleden.

Erg vies en met allemaal kleine beestjes onder onze kleding van de jungletocht, hadden we behoefte aan wassen. In een vulkaanmeer in de buurt hebben we heerlijk gezwommen in het prachtige en schone water. Het volkomen ronde vulkaanmeer van Boeng Yeak Lom ligt in een beschermd en ongerept natuurgebied. Er doen geruchten de ronde over een wezen dat in het meer zou huizen: een plaatselijke variant op het monster van Loch Ness. Wij zijn toch een heel eind het meer op gezwommen, maar hebben geen monster kunnen waarnemen. Wel hadden we zelf volop de aandacht door onze zwemkleding. De Cambodjanen gaan zelf gekleed het water in. Deels vanwege de behoudende cultuur, deels vanuit het niet bruin willen worden. Een witte huid is een schoonheidsideaal zoals we al eerder schreven.

Vermeldingswaardig was de tocht naar de dorpen van de minderheden. Etnische groepen die bekend staan als Chunchiet. Ze leven van zwerflandbouw en dat konden we onderweg ook erg goed waarnemen. Stukken platgebrandde jungle en weer verlaten. Chunchiet zijn animisten die geloven dat rivieren en bomen de verblijfplaats zijn van geesten. Ze doen aan voorouderverering en geven overledenen gebruiksvoorwerpen mee, waarmee ze zich kunnen redden in het hiernamaals. Tegenstrijdig hieraan vinden wij de wijze waarop de Chunchiet (en de rest van de Cambodjanen) met de natuur omgaan. Behalve platbranden van de jungle gooien ze overal het vuil zo maar neer. We rijden met onze scooter veertig kilometer door een rood zandpad met als uiteindelijke bestemming Voen Sai. Het pad is de enige toegangsweg naar dit dorp, dwars door de jungle. Onderweg komen we nog wat kleine dorpjes tegen van de Kreung en de Tompoun. Opvallend zijn de kleine huisjes op palen voor ongetrouwde meisjes en jongens. In deze huisjes kunnen de jongeren kennismaken met hun mogelijk toekomstige partners. Aangekomen in Voen Sai, niet meer dan wat kraampjes en winkeltjes, nemen we het veer naar de noordkant van de rivier Tonlé Sap, een mooie rivier die uitmondt in de Mekongrivier. We komen in het zogenaamde Chinese dorp met uiteraard van oorsprong een Chinese minderheid. Het dorp ziet er mooier en schoner uit dan hetgeen we tot nu toe gezien hebben. De op- en afritten van de pont zijn spectaculair te noemen als je daar met een scooter op en afmoet.

Vandaag nemen we het ervan; wat liggen in onze hangmat, lezen onder de veranda of misschien toch nog even een wandelingetje naar de dagelijkse markt. Als het te heet wordt gaan we misschien nog even zwemmen in het vulkaanmeer.

En morgen ...............vertrekken we naar Laos!

Reacties

Reacties

Ilse Heidekamp

Hallo Annemarie en Wim,

Wat leuk om jullie verhalen te lezen.
Ze zijn erg herkenbaar voor me omdat ik zelf ook in deze landen ben geweest.
Veel plezier in Laos!
Het is er erg warm, maar ze serveren er zelfs erwtensoep, althans, toen ik er was stond er een reclamebord van langs de weg!
Geniet van de reis!

Groetjes,
Ilse

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!