Annemarie en Wim in América Latina

Campo Grande

Campo Grande

Het was even zoeken om de plek te vinden waar de slaapbussen in Sao Paulo vertrekken. Na twee keer in de metro (heen en weer) vinden we eindelijk ‘Barrafunda’, een enorm metrostation met aan de achterzijde de busmaatschappij Andorinha, met dank aan Gil, een hele aardige mevrouw die toevallig ook nog eens Engels spreekt (grote uitzondering hier). We kiezen voor de bus van 20.00 uur en benutten de zes uur wachttijd om op jacht te gaan naar een kabeltje voor de fotocamera (vergeten mee te nemen ;-( Na een vijftienurige busreis komen we aan in Campo Grande, een echte werkstad, bijna alles is dicht om 18.00 uur.

We treffen een klein reisbureautje en boeken (m.b.v. Google vertalen) voor de komende vier dagen een lodge in natuurgebied Pantanal. We hebben dan nog niet veel gegeten en het wordt al donker om half zes. De lieve dame van het bureau helpt ons aan een adres waar we nog wel kunnen eten op loopafstand van ons hotel en waar veel te doen is. Het overtreft al onze verwachtingen, theater, muziek en lekker eten. Na een heerlijke avond wandelen we terug naar ons hotel en nemen de lift naar onze kamer op de 14e verdieping waar we nagenieten van het uitzicht over de stad.

Om 8.00 uur worden we opgehaald bij het hotel en reizen ruim vierenhalf uur naar de lodge in de Pantanal. We hebben een vriendelijke chauffeur die ons onderweg van alles wil vertellen, maar hij spreekt geen woord Engels en wij bijna geen woord Portugees. Ruim 250 km boven Campo Grande ligt de lodge diep in de Pantanal, een lange route door een uitgestrekt landschap met struisvogels in de verte, gieren op kadavers langs de weg, waterzwijnen (Capybara), krotwoningen langs de route, fruitverkopers, cowboys met kleine kuddes runderen in de verte en……..kaaimannen langs de weg. Op het laatste stuk over gele binnenweggetjes stopt de chauffeur om ons de kaaimannen te laten zien. Een poosje later kunnen we niet verder met de auto en moeten we nog zo’n vijfhonderd meter lopen om bij onze lodge uit te komen. Na zondag vertellen we meer over dit prachtig natuurgebied en de avonturen die we daar beleven.

Reacties

Reacties

Robinski

Jeetje wat een gereis. Het lijkt me heel lastig dat er een taalbarrière is, maar vaak red je je wel met handen en voeten. Ik heb nu nog geen jaloezie, maar ik moet dan ook nog de foto's gaan bekijken. Geniet, geniet en nog eens geniet!

Mieke

De eerste gedachte die bij mij opkomt is: " Wat een avontuur" !! Mooi en spannend om dit allemaal aan te gaan.... fijn dat jullie met z'n tweeën zijn ;-)
X

Renée

Marks eerste reactie: 'Struisvogels in Brazilië?' Leve Google, ook voor ons. Leuk! Wij gaan op zoek naar een keukentafel, ook een heel avontuur! Dikke kus!

Ph.

Waterzwijnen, kaaimannen, ik denk dat ik bij allebei wel afstand zou houden...boa viagem!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!