De volgende dag denken we een zandweg te weten die Paraguay horizontaal over kan steken, er is geen verharde weg. We rijden m.b.v. de TomTom dus vergissen is niet mogelijk en verdwalen zeker niet ;-) De zandweg wordt alsmaar slechter en smaller en de keuzes die we moeten maken op een enkele splitsing is lastig voor de TomTom. Uiteindelijk staan we zelfs voor een hek dat dicht, maar niet op slot is. Wij eigenwijs en verder door het hek. We rijden zo’n beetje op ‘n landwegdoor de wildernis. Ten lange leste moeten we toegeven dat we niet verder kunnen/durven en wordt het dus een dagje sightseeing. Het is wel een mooie ervaring geweest, we zien veel van het landschap en verschillende Estancia’s. We zien vooral bijzondere dieren die we nog nooit gezien hebben waaronder de reuzenmiereneter ‘Pilosa’ genaamd en zo groot als een kalf. We zien ook de Jabiroe (betekent gezwollen nek) reuzenooievaar met een dikke zwarte nek. De dieren vluchten uiteraard waardoor we maar moeilijk een foto kunnen maken, maar de Jabiroe hebben we in de vlucht te pakken. Na een dag stofhappen komen we uit bij het dorp/stadje LomaPlata, de buurgemeente (25 km)van Filedelfia, maar nog meer traditioneel Duits. We gaan uit eten in een typisch Paraguayans restaurant zo vertelt onze hospita. Het blijkt een restaurant met alleen maar blauwogige, blonde Duitssprekende gasten. We komen in gesprek met echtpaar Van Pelsen en horen dat de twee dorpen (Filedelfia en LomaPlata) een soort van Oost en West-Berlijn met elkaar vormen. Hij vertelt dat op de scholen overal Duits als 1e of 2e taal verplicht is, ze krijgen het lesmateriaal uit Duitsland al jarenlang gratis. In de coöperatie regelen ze meerdere zaken zoals bv gezondheidszorg, wegenonderhoud en ouderenzorg. Ze zijn heel erg christelijk en als ik vraag hoe dit gebied (Duitse enclave) in Paraguay er over veertig jaar uit zal zien reageert hij heel verrassend. De globalisering is niet te stoppen en onze kleinkinderen zullen meer met de latino's en indianen omgaan. Nu is dat nog niet mogelijk, de kinderen worden opgevoed in de traditie van trouwen binnen de eigen cultuur, maar het zal zeker gebeuren op termijn. Hij is kaasboer met slechts 36 hectare grond en nog eens 116 hectare via zijn schoonouders (voornamelijk soja).

Op zondag komen we aan in het plaatsje Yby Yau, grensplaats met Brazilië. Niks te doen op zondag natuurlijk, maar ‘s-avonds is iedereen op straat en het is er gezellig. Op ‘n terrasje waar de mannen voetbal kijken, spreken wij met Oma en Milena, Milena is 11 jaar en krijgt Engels op school. De woorden die ze kent spreekt ze mooi uit, maar ze durft niet zo goed hoewel ze wel dicht bij ons blijft hangen. Na vier biertjes, 4% hier, krijgen we ieder een stuk pizza aangeboden; het is een familiebedrijfje; een Hospedaje (herberg) en café. Ze vinden ons leuk en we moeten zeker morgen nog even naar de Cerro Memby (hoge kale berg) gaan kijken. Het blijkt inderdaad een wonderlijke rots in deze heuvelachtige omgeving. We eten nog een hamburger langs de straat en gaan naar onze kamer in een klein en keurig hotel. Onze auto ziet er niet uit, die heeft een jungletocht (rallyrijden) gemaakt en dat had de verhuurder waarschijnlijk niet voorzien ;-) Iedereen rijdt hier niet voor niks een een ongelofelijk grote SUV-Pick-up truck. Voor het inleveren van onze Kia Rio moeten we misschien nog iemand vinden die de auto kan wassen en wil stofzuigen ;-) Maandagochtend na het bekijken van de Cerro Memby en een flinke wasbeurt voor onze auto (terwijl wij ontbijten) rijden we door het district San Pedro richting AirPort te Asuncion. Al dagen lang zien we rook en vuur door afgebrande bermen en delen van de prairie, ondanks verbodsborden en folders die uitgereikt worden bij de tolpoorten. Het gebied San Pedro is vlak en veel groener. Wederom is dit een streek die sterk beïnvloed is door wederom Duitsers. Er is bijvoorbeeld ook een feuerwehr en de tuinen van de huizen zijn groen en strak gemaaid. Dit keer zijn het waarschijnlijk Duitse emigranten die hier naar toegekomen zijn om te boeren, het is economisch gezien een veel sterker gebied en tevens de graanschuur van Paraguay. Op afstand zien we enkele ongelofelijk grote Estanciae. Op het vliegveld besluiten we om een vliegtuigje te boeken naar Salta in Argentinië………wordt vervolgd……..