Bolivia. Het hoogstliggende land ter wereld torent uit boven Zuid-Amerika met weerspiegelende zoutvlaktes, het enorme Andesgebergte en knusse koloniale steden. Bolivia is het armste land van Zuid-Amerika, maar ongelofelijk rijk aan natuurlijke en culturele schoonheden.

Vanuit Chili zien we het landschap langzaam veranderen in een gigantische witte woestijn; Salar de Uyuni, maar het is geen zand, de eindeloze vlaktes bestaan helemaal uit zout. In het regenseizoen ligt er een flinterdun laagje water als een spiegel op deze grootste zoutvlakte ter wereld. Wij kunnen ons in het winterseizoen vrijelijk bewegen in deze zoutvlakte dankzij Samuel die ons in zijn 4WD de hele zoutvlakte laat zien; oneindige leegte, de blauwe lijn t.b.v. snelheidsrecords, flamingo's bij de vulkaan en cactuseiland (Isla Incahuasi). 350 km over de zoutvlaktes met als afsluiting een prachtige zonsondergang. Het lijkt op dit moment de meest uitzonderlijke belevenis die we hebben meegemaakt.

We zijn inmiddels in Sucre, de formele hoofdstad van Bolivia, de regering is gehuisvest in La Paz (vergelijkbaar met Den Haag en Amsterdam). Sucre is een prachtige stad waar de witte gebouwen en kerken een traditionele koloniale sfeer uitstralen. Smalle straten, maar na de entree (vaak grote houten deuren) kom je op binnenpleintjes en blijkt het gebouw ongekend veel ruimte te bieden, zoals ook onze Casa de Huespedes, B&B.

We blijven hier drie dagen om een beetje te herstellen van de hoogte in Uyuni. Wim heeft vooral ’s-nachts veel slaapproblemen gekend vanwege te weinig zuurstof.

Lekker slenterendoor de stad tussen de prachtige witte koloniale gebouwen, lunchen op de markt; een Boliviaanse soep, empanada en vers vruchtensap voor 3 euro. De markt met vrouwen in traditionele kleding tussen de zakken noten, peulvruchten en aardappelen, opgestapelde groenten en fruit, hompen vlees, allerlei gevogelte en cantinas waar ze de meest uitzonderlijkemaaltijden bereiden. Zo herkenbaar vanuit onze ervaringen in Azië. Het is dus heel erg genieten van de sfeer, de eenvoud en de gezellige drukte. Tegelijkertijd is het ook wel schrijnend om te moeten aanschouwen hoe ongezond ze hier leven, de milieuvervuiling; zwerfvuil en vooral de hoeveelheid fijnstof door oude auto’s en bussen in deze mooie stad.

Donderdag 17 augustus vertrekken we naar La Paz. We hebben twee opties (auto huren is hier te duur) vliegen of met de nachtbus. Vliegen kan al voor 60 usd dus dat spreekt ons wel aan……..