Het is nu bijna vijf maanden na ons ongeluk in Vietnam, we hebben de weg naar herstel nu toch echt gevonden en ........ zoals we onszelf in het ziekenhuis van Hanoi al wel beloofd hebben: we gaan onze reis door zuidoost Azië afmaken.

Even voor onze nieuwe lezers:

Eind april zijn we naar Indo-China vertrokken voor een rondreis van vier maanden. Drie maanden een fantastische reis gehad waarvan de laatste weken op een motor door Vietnam.

Daar zijn we in juli door een vrachtwagen frontaal aangereden. We hebben vervolgens drie weken in Hanoi in een internationaal ziekenhuis gelegen met forse verwondingen en begin augustus (zomervakantie) naar huis vervoerd met een zogenaamde brancardvlucht en moesten thuis met medische zorg verder herstellen.

Daarna heeft Wim de nodige tegenslagen gekend, van ontstekingen aan botten tot een chronisch subduraal hematoom (bloeduitstorting tussen hersenvlies en schedel).

Voor het laatste probleem is hij in oktober geopereerd te Tilburg op de afdeling Neurochirurgie. Ten behoeve van het herstelproces mocht hij zes weken niet autorijden en in principe pas daarna lichte bureauwerkzaamheden verrichten.

Na zoveel tegenslagen hield hij zich zoveel mogelijk aan de medische adviezen.

Ook mentaal konden we wel een opsteker gebruiken. We waren zo abrupt weggeplukt uit onze euforie (fantastische reis) en daarna volgde voornamelijk maanden van pijn en tegenslag.

We hadden plotseling een heel ander leven waarbij niets vergelijkbaar was met ons vroegere leven. Alleen verbaal waren we vrij om met elkaar om te gaan. Fysiek waren we niet meer in staat om intiem met elkaar op de bank te liggen of zitten, heerlijk te vrijen of zelfs maar hand in hand te wandelen. Werkzaamheden moesten we uitbesteden aan de vele lieve mensen om ons heen. Het heeft ongelofelijk veel impact op onze geestelijke gesteldheid gehad.

Gelukkig gaat het nu echt veel beter, zowel fysiek als mentaal.

Annemarie mag weer alles doen en probeert al vaak zonder krukken te lopen.Ze heeft via de huisarts een verwijzing voor de fysiotherapeut om te helpen bij het afwikkelen van haar voet. Tot volledig herstel is het op langere afstanden wel handig om één kruk te gebruiken.

Wim is volgens de neurochirurg in Tilburg hersteld van zijn hematoom en heeft minder dan een promille kans op herhaling. Er zijn nog wel andere kwetsuren die hem plagen, maar toch is hij vol goede moed over zijn herstel.

Het blijft nog even spannend of Annemarie goed genoeg kan lopen en of Wim een flinke rugzak kan dragen, maar .................... we gaan overeenkomstig ons plan in het ziekenhuis van Hanoi, eindelijk onze reis in Vietnam afmaken.

In goed overleg met de schoolleiding en de bedrijfsarts hebben we besloten om opnieuw naar Vietnam te vliegen om daar in ruim drie weken onze reis af te maken. We hopen dan niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal weer sterk terug te komen.

We vertrekken op 10 december a.s. vanuit Schiphol via Peking naar Hanoi en vliegen vanuit Saigon op 3 januari 2010 weer retour.

We hopen dat jullie wederom onze reis zullen volgen en reageren op verschillende opmerkelijke zaken die wij daar aantreffen.

En uiteraard hopen we jullie na Nieuwjaar allemaal weer in goede gezondheid aan te treffen.

Wordt vervolgd ......................